همسر شهید صفری: آقا نوید مخالف برخی مراسمات عرفی برای شروع زندگی مشترکمان بود
تاریخ انتشار: ۲۰ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۴۵۶۵۴۸
به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری فارس، اگر چه بر تارک عید قربان، این نام حضرت ابراهیم است که حک شده است اما از نقش بی‌بدیل حضرت اسماعیل نیز نباید گذشت؛ فرزندی که اوج عشق و تسلیم را به نمایش گذاشت و برای ابد خداوند نامش را جاودانه کرد. اما داستان ابراهیم و اسماعیل، یک داستان تاریخی نیست، یک داستان جاری است که در هر دوره‌ای می‌توان ردپای آن را بازیافت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
گفت‌و‌گوی روزنامه وطن امروز با خانم کشوری همسر شهید مدافع حرم «نوید صفری» را می‌خوانید.
***
ممنون می‌شوم گفت‌وگوی‌مان را با شاخص‌ترین ویژگی‌های شهید نوید صفری شروع کنیم؛ اگر بخواهید به بارزترین ویژگی‌های شهید اشاره کنید، دست روی چه نکاتی می‌گذارید؟
آقا نوید ارادت بسیار زیادی به امام رضا(ع) و حضرت رقیه(س) داشتند، قرائت قرآن را به نیت حضرت زهرا(س) می‌خواندند و توسلات‌شان برای شهادت را با حضرت رقیه در میان می‌گذاشتند. قبل از شهادت، دوستانش دیده بودند که در حرم حضرت رقیه(س) خیلی به ایشان توسل می‌کردند. روز قبل از شهادتش ۲ بار خواب دیده بودند دختری ۳ساله به منزل پدری‌شان آمده و به آنها گفتند من به اینجا آمدم تا هر کاری دارید برای‌تان انجام دهم و زمانی که می‌خواستند به عملیات بروند برای شهادت‌شان به ایشان متوسل شده بودند.
آقا نوید متولد چه سالی بودند؟
شهید نوید صفری متولد ۱۶ تیر ماه ۱۳۶۵ بودند.
شرط و شروط ایشان قبل از ازدواج چه بود، آیا از آرمان شهادت‌شان با شما حرف می‌زدند؟
حرف اول و آخرشان شهادت بود. همیشه می‌گفتند برای رسیدن به شهادت باید به هم کمک کنیم. مخالف این بودند که برخی کارها و مراسمات عرفی را برای شروع زندگی انجام دهیم. مهریه را هم ۱۴ سکه توافق کردیم و عقدمان را رهبر عزیز انقلاب به صورت تلفنی خواندند. ۱۰ ماه عقد کرده بودیم و در پی خرید جهیزیه بودم که آقا نوید شهید شد.
چه کسی در تربیت دینی شهید نوید صفری نقش موثری داشته است؟ در این باره به شما حرفی زده بودند؟
ابتدا که پدر و مادرشان خیلی موثر بودند و اینکه به واسطه دایی شهیدشان به بهشت زهرا(س) و مزار شهدا زیاد می‌رفتند و خودشان می‌گفتند شهید علی خلیلی (شهید امر به معروف) که دوست و هم‌محله‌ای ایشان بود راه را برای‌شان باز کرد. بعد از شهادت رفیقش سعید علیزاده هم کاملا دگرگون و منقلب شد. انس عجیبی هم با شهید رسول خلیلی داشت و از او می‌خواست راه را برایش باز کند.
از روحیات خاص معنوی شهید برای‌مان بگویید.
ایشان دفترچه اعمال داشتند. بسیار مراقبه معنوی داشتند. برای کارهایی مثل غیبت، دروغ و... جریمه تعیین کرده بودند و حسابی حواس‌شان به اعمال‌شان بود. بعد از شهادت متوجه شدیم چه درددل‌هایی با خدا و شهدا داشته و چه حرف‌هایی با خدا زده است. حتی برای رسیدن به شهادت سعی می‌کردند از دل‌بستگی‌های‌شان کم کنند. علاقه‌ای که به مادرشان داشتند را با دعا و توسل کم می‌کردند تا خود و مادرشان راحت‌تر دل بکنند و راضی به شهادت ایشان شوند.
در نوشته‌های شهید تمنای شهادت موج می‌زند، کدام خلق و کدام خصلت شهید باعث شد اینگونه در جست‌وجوی شهادت باشند؟
از ابتدا روحیه معنوی‌شان را تقویت می‌کردند. اما سال‌های آخر به واسطه تقرب عجیبی که پیدا کرده بودند کاملا مشخص بود نفس خود را مهار کرده‌اند. بعد از شهادت دوستانش حس جاماندگی داشت و بسیار دعا می‌کرد که راه شهادت برایش باز شود.
خاطره‌ای از توسلات شهید به حضرت زینب و حضرت رقیه در خاطرتان هست؟
یادم است در سوم محرم سالی که به شهادت رسیدند، ۴۰ روز قبل از شهادتش برای دیدار آقا نوید به سوریه سفر کرده بودم و با هم به حرم حضرت رقیه(س) رفتیم که در آنجا خیلی روضه قشنگی خواندند و وقتی آقا نوید از حرم بیرون آمدند گفتند امشب خیلی شب خاصی بود. انگار خود بی‌بی در ضریح نشسته بودند و با زائران عزاداری می‌کردند. آقا نوید از حضرت رقیه(س) خواسته بودند واسطه شوند تا حاجت‌شان را بگیرند و از دوستان‌شان خواسته بودند به حرم بی‌بی بروند و پایین پای ایشان روضه حضرت علی‌اکبر(ع) بخوانند تا از کارشان گره باز شود و من مطمئنم برای شهادت‌شان حتما حضرت رقیه(س) واسطه شدند.
کدام توصیه از دست‌نوشته‌های شهید را خیلی دوست دارید و آن را برای دیگران هم نقل می‌کنید؟
تمام دست‌نوشته‌های ایشان خوب و راهگشاست، بویژه چله گرفتن برای عاشوراخوانی. نوشته بودند «آه! تمام حسرتم این است که دیر فهمیدم عاشورا چیست. بر شما باد به خواندن عاشورا عاشورا عاشورا که این سخن معصوم است. هرکس ۴۰ روز زیارت عاشورا بخواند و به امام حسین(ع) هدیه کند تمام تلاشم را خواهم کرد تا حاجتش را از خدا بگیرم».
آخرین صحبتی که با ایشان قبل از شهادتش داشتید، خاطرتان هست؟
بله! یادم است من برای پیاده‌روی اربعین به کربلا رفته بودم و به من می‌گفتند در زمانی که آنجا هستی، برای شهادتم دعا کن و از آقا کم نخواه. در آخرین صحبت و البته آخرین تماسی که با هم داشتیم از او پرسیدم چه دعایی در حرم حضرت عباس(ع) برایت کنم؟ مکثی کرد و گفت دعا کن اربعین، کربلایی شوم و من در جوابش گفتم ان‌شاءالله می‌شوی و تلفن قطع شد و آقا نوید در روز اربعین به شهادت رسیدند.
در دست‌نوشته‌های شهید، جایی خواندم که از نحوه شهادتش گفته بود... اگر سخت نیست برای‌مان بگویید.
بله! آقا نوید از خداوند خواسته بود با سر بریده به پیشگاه خدا برود و بدنش ۳ روز زیر آفتاب بماند و پیکرش لگدمال دشمنان شود که روز قیامت در محضر حضرت زهرا شرمنده ایشان نباشد.
در نهایت چطور و چه روزی به آرزوی خود رسیدند؟
بعد از ۲۰ روز مفقود بودن شهادت‌شان تایید شد. و ایشان در روز اربعین به شهادت رسیده بودند. همان طور که آرزو داشتند، کربلایی شدند.
چند ماهی است که پدر بزرگوار شهید نوید صفری به رحمت خدا رفته‌اند، روح‌شان شاد. یاد و خاطره‌ای هم از ایشان برای‌مان بگویید.
پدر شهید نوید همیشه با مهربانی در کنار ما بود و حضورشان تسکین دلتنگی‌های ما بود. خیلی زیاد دلتنگ آقا نوید بودند و همین دلتنگی ایشان را زودتر به فرزند شهیدش رساند.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: شهید نوید صفری شهید مدافع حرم وطن امروز سبک زندگی شهید نوید صفری قبل از شهادت حضرت رقیه س برای شهادت شهادت شان آقا نوید
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۴۵۶۵۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سه جریان مخالف استاد مطهری
مبلغ: غیر از کسانی که به لحاظ دینی با ایشان در تضاد بودند، متدینان و حتی برخی روحانیون هم در قبال او موضع‌گیری داشتند. ما چند جریان را در مقابل استاد مطهری می‌بینیم.
نخست جریان ولایتی‌ها که نسبت به مطهری بی‌مهری‌هایی داشتند و هنوز هم دارند. جریان دوم جریان‌های سنتی در معارف اسلام بودند. جریان سوم گروهی از انقلابیون که استاد مطهری را مورد اتهام قرار می‌دادند.
رفتار جریان اول: استاد مطهری نسبت به ولایت، مواضع صریح و مستدلی دارد. رساله‌ای هم در این رابطه تالیف کرده است. در آن رساله هم بر ولایت سیاسی اهل بیت علیهم‌السلام استناد کرده و هم بر ولایت معنوی و باطنی آنها. علاوه بر این‌ها، ایشان از آثار استدلالی که در این زمینه تالیف شده است، استقبال کردند مثلا در مقاله‌ای از «الغدیر» علامه امینی دفاع کردند. با همهٔ این تلاش‌ها چرا عده‌ای ولایتی با ایشان مخالف بودند؟
این انتقادات ناشی از آن است که این گروه توقع داشتند استاد مطهری در میدان لعن و سب وارد شود و در مورد تبری نسبت به برخی شخصیت‌های مورد احترام اهل سنت به صراحت موضع‌گیری کند. شهید مطهری اهل اینگونه مقابله‌ها که امت اسلامی را با اختلاف مواجه می‌کند، نبود. این جماعت به همین علت دربارهٔ او موضع‌گیری منفی می‌کردند، ولایت او را ضعیف می‌شمردند و از این جهت او را مورد نقد و اعتراض قرار می‌دادند.
رفتار جریان دوم: این جریان که تشابه زیادی با جریان اول دارد، معتقد بودند شهید مطهری یک عالم متجدد است و برای اینکه از اسلام دفاع کند، برخی احکام اسلام را نادیده می‌گیرد. این افراد با تجددگرایی استاد مطهری مخالف بودند و معتقد بودند نظرات او با استدلال سنتی سازگار نیست. مثلا شهید مطهری از اینکه زنان با رعایت پوشش اسلامی در فعالیت‌های اجتماعی حضور داشته باشند دفاع کرده است. ولی این گروه سنتی معتقد بودند این الگو، الگوی اسلامی نیست بلکه الگوی برگرفته از غرب است.
در بین علمای ما افراد نسبتا زیادی بودند که به این دلیل با افکار شهید مطهری مخالف بودند. یکی از همین افراد که سابقهٔ تحصیل نزد استاد مطهری داشت، کتاب مسئلهٔ حجاب ایشان را مورد نقد قرار داد، حواشی برای کتاب نوشت و برای استاد مطهری فرستاد. در آن حواشی، طعنه‌های زیادی با همین جهت‌گیری علیه استاد مطهری وجود دارد. شهید مطهری از این اتهامات بسیار متاثر می‌شود و ذیل آن حواشی می‌نویسد از چیزهایی که من از آن نمی‌گذرم این افتراهاست. این گروه خیلی به استاد مطهری فشار می‌آوردند.
مطهری در میان هم‌صنفان خودش هزینه می‌داد ولی دست از روشنگری دین برنمی‌داشت. اگر ایشان می‌خواست تسلیم پسند عوام‌الناس شود آثاری مثل تحریفات عاشورا نمی‌نوشت و سکوت می‌کرد کما اینکه هم‌لباسان او سکوت می‌کردند و مورد احترام مردم قرار می‌گرفتند. حرف شهید مطهری همین است که نتیجهٔ کتمان حقیقت عذاب الیم است.
رفتار جریان سوم: شهید مطهری از همراهان امام در انقلاب بود، در جریان نهضت حضور داشت ولی بسیاری از انقلابیون با او مشکل داشتند. این مشکل از دو جهت بود یکی مشکل نظری و دوم مشکل عملی. مشکل نظری این بود که عده‌ای به نام انقلابیون می‌خواستند همهٔ اسلام را در انقلاب خلاصه کنند. انگار اسلام مساوی با انقلاب است و هیچ چیز دیگری از اسلام را به رسمیت نمی‌شناختند. این جریان همهٔ ارزش‌ها را در انقلاب می‌دید. انگار غیر از انقلاب در اسلام چیزی نیست. مطهری با چنین تفکری مشکل داشت و مقابل آن می‌ایستاد.
از نظر مطهری، اسلام مبارزه دارد ولی این یکی از ارزش‌های اسلام است. مطهری خطاب به این گروه تندرو می‌نویسد:« از نظر شما تمام مسائل قرآن بر محور انقلاب است».
استاد مطهری در برابر این سه جریان ایستاد و جان خودش را فدا کرد. بیان مطالب آسیب شناسی های فکری در زمان و شرایط انقلاب کار سختی بود و کسی دیگری جز ایشان مقابل این جریان های افراطی نایستاد.
* استاد حوزه و پژوهشگر دین / * منتشر شده در مجله خیمه اردیبهشت 1403
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902693
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت